Financiële instellingen zoals banken en hypotheekverstrekkers hebben een wettelijke verplichting om ongebruikelijke transacties te melden. Daarbij spelen niet alleen harde feiten en cijfers een rol, maar ook signalen die minder duidelijk zijn. Deze worden aangeduid als subjectieve indicatoren. Dit zijn risicofactoren die niet altijd direct meetbaar zijn, maar toch als verdacht kunnen worden gezien. In dit artikel leggen we uit wat subjectieve indicatoren precies zijn, geven we verschillende voorbeelden, en laten we zien hoe ze uw financiële situatie kunnen beïnvloeden.
Wat zijn subjectieve indicatoren?
Subjectieve indicatoren zijn risicofactoren die door financiële instellingen worden gebruikt om te beoordelen of een bepaalde transactie verdacht is. In tegenstelling tot objectieve indicatoren, zoals een betaling boven een bepaald bedrag dat direct gemeld moet worden, vereisen subjectieve indicatoren een bredere beoordeling. Hierbij speelt de context van de transactie een grote rol, evenals de ervaring van de analist die het dossier onderzoekt. Dit betekent dat wat in de ene situatie verdacht lijkt, in een andere situatie legitiem kan zijn. Het herkennen van deze subjectieve indicatoren is essentieel om financieel-economische criminaliteit, zoals witwassen en terrorismefinanciering, te voorkomen. Hieronder vindt u enkele belangrijke voorbeelden van subjectieve indicatoren en hoe deze toegepast kunnen worden.
1. Transacties met risicolanden
Een van de meest bekende subjectieve indicatoren is wanneer een klant zaken doet met landen die als risicovol worden beschouwd. Dit zijn landen die door internationale organisaties zoals de Financial Action Task Force (FATF) worden aangemerkt vanwege hun hoge risico op witwassen of terrorismefinanciering.
Voorbeeld: Stel dat een klein bedrijf, zonder internationale handelservaring, opeens grote bedragen overmaakt naar een land dat op de lijst staat van de FATF. Hoewel er misschien een logische verklaring is, wordt dit in eerste instantie als verdacht gezien. De analist zal onderzoeken waarom de transactie plaatsvindt en of er aanwijzingen zijn voor illegale activiteiten. De vraag is waarom dit specifieke bedrijf transacties verricht in een risicoland en of het past bij het profiel van de klant.
Waarom belangrijk? Het is een signaal dat er mogelijk iets niet klopt, vooral als de transactie niet past bij het normale gedrag van de klant. Risicolanden zijn berucht om financiële criminaliteit, en transacties hiermee moeten goed worden geanalyseerd.
2. Ondoorzichtige eigendomsstructuren
Een ander voorbeeld van een subjectieve indicator is een ondoorzichtige of complexe eigendomsstructuur. Dit betekent dat het moeilijk is om te achterhalen wie de uiteindelijke eigenaar van een bedrijf of vermogen is, wat vaak gebeurt via tussenpersonen of buitenlandse constructies.
Voorbeeld: Stel dat een bedrijf een ingewikkelde eigendomsstructuur heeft met vestigingen in meerdere landen, waaronder belastingparadijzen zoals de Kaaimaneilanden. Als het bedrijf vervolgens grote sommen geld overmaakt naar andere offshore bedrijven, zonder dat duidelijk is wie er werkelijk achter die bedrijven zit, kan dit een reden zijn voor nader onderzoek.
Waarom belangrijk? Ondoorzichtige eigendomsstructuren worden vaak gebruikt om illegale activiteiten te verhullen, zoals belastingontduiking of het witwassen van geld. Het kan moeilijk zijn om te bepalen wie de eigenaar is en wat de werkelijke bedoeling achter de transacties is.
3. Ongebruikelijk gebruik van contant geld
Hoewel contant geld legaal is, kan overmatig gebruik ervan worden gezien als een rode vlag. Contant geld is moeilijk te traceren en daarom een aantrekkelijk middel voor personen die geld willen witwassen of illegale activiteiten willen verbergen.
Voorbeeld: Een klein winkeltje stort regelmatig grote hoeveelheden contant geld op de bank, zonder dat het duidelijk is waarom. De omzet van de winkel lijkt niet overeen te komen met de grote contante bedragen die worden gestort. Dit kan erop wijzen dat er inkomsten zijn die niet verklaard kunnen worden door de reguliere bedrijfsactiviteiten.
Waarom belangrijk? Het gebruik van grote hoeveelheden contant geld kan een manier zijn om inkomsten uit illegale activiteiten, zoals drugshandel of belastingontduiking, te verbergen. Financiële instellingen moeten daarom extra waakzaam zijn wanneer een klant vaak met grote sommen contant geld werkt.
4. Verhoogde activiteit op een slapende rekening
Een bankrekening die lange tijd inactief is geweest, maar opeens grote hoeveelheden geld ontvangt of verstuurt, kan ook als een subjectieve indicator worden gezien. Dit kan vooral verdacht zijn als de activiteit niet lijkt te passen bij het profiel van de rekeninghouder.
Voorbeeld: Een rekening die jarenlang alleen maar kleine, incidentele transacties vertoonde, wordt opeens gebruikt voor grote, internationale overboekingen. De bank zal zich afvragen waarom de rekening plotseling weer actief wordt en waar het geld vandaan komt.
Waarom belangrijk? Dit soort veranderingen kan wijzen op witwaspraktijken, waarbij slapende rekeningen worden gebruikt om illegale winsten te verbergen of door te sluizen.
5. Onlogische transacties
Wanneer een klant een transactie uitvoert die niet lijkt te passen bij het profiel van het bedrijf of de persoon, kan dit een belangrijke subjectieve indicator zijn. Dit kan bijvoorbeeld een ongewoon groot bedrag zijn dat niet in lijn is met de normale activiteiten van de klant.
Voorbeeld: Stel dat een kleine winkel ineens grote internationale betalingen ontvangt van een bedrijf uit een ander land. Er is geen duidelijke zakelijke reden waarom dit gebeurt, en de eigenaar kan ook geen overtuigende uitleg geven. Dit kan de bank ertoe aanzetten om verder te onderzoeken wat er aan de hand is.
Waarom belangrijk? Onlogische transacties wijzen erop dat er mogelijk iets verborgen wordt gehouden, zoals illegale financieringsbronnen of verdacht gebruik van rekeningen.
6. Klanten met een crimineel verleden
Een klant die in het verleden is veroordeeld voor criminele activiteiten, kan extra aandacht krijgen van financiële instellingen. Hoewel het niet betekent dat iedere transactie van deze persoon verdacht is, kunnen bepaalde activiteiten wel als risicovoller worden beschouwd.
Voorbeeld: Een klant die ooit is veroordeeld voor fraude, begint nu een nieuw bedrijf. Hoewel de persoon zijn straf heeft uitgezeten, kan de bank extra waakzaam zijn bij ongebruikelijke of ondoorzichtige transacties die door dit bedrijf worden uitgevoerd.
Waarom belangrijk? Financiële instellingen moeten rekening houden met het verleden van hun klanten, zeker als er eerder sprake is geweest van criminele activiteiten. Dit helpt hen om potentiële risico’s te identificeren.
7. Het ontwijken van persoonlijke ontmoetingen
Wanneer een klant herhaaldelijk probeert persoonlijke ontmoetingen met een bank of financiële instelling te vermijden, kan dit als verdacht worden gezien. Dit gedrag kan wijzen op pogingen om vragen over hun identiteit of activiteiten te ontwijken.
Voorbeeld: Een klant die normaal altijd bereid was om naar het bankkantoor te komen, wil nu ineens alle zaken digitaal of telefonisch afhandelen, zonder duidelijke reden. Dit kan een signaal zijn dat de klant iets probeert te verbergen.
Waarom belangrijk? Direct contact met klanten is vaak nodig om hun intenties en activiteiten beter te begrijpen. Als een klant dit ontwijkt, kan het betekenen dat er iets niet in de haak is.
8. Ongewone betalingen naar derden
Als een klant vraagt om betalingen aan derden te doen zonder een duidelijke zakelijke relatie of zonder de vereiste documenten, kan dit een subjectieve indicator zijn. Dit soort transacties komt vaak voor bij pogingen om geldstromen te verbergen of om geld over te maken naar partijen met verdachte achtergronden.
Voorbeeld: Een klant vraagt zijn bank om een groot bedrag over te maken naar een derde partij in het buitenland, zonder dat er een logische zakelijke reden of overeenkomst is. De klant kan geen duidelijke documentatie verstrekken die de betaling legitimeert.
Waarom belangrijk? Dit soort transacties kan wijzen op pogingen om geld naar criminele netwerken te sluizen of om de herkomst van geld te verhullen. Banken moeten extra waakzaam zijn in dit soort situaties.
Subjectieve indicatoren samengevat
Subjectieve indicatoren zijn van cruciaal belang voor financiële instellingen om verdachte transacties en risico’s op witwassen of andere illegale activiteiten te identificeren. Ze zijn niet altijd direct meetbaar zoals objectieve indicatoren, maar vereisen een bredere context en analyse van het gedrag van de klant. De voorbeelden die we in dit artikel hebben gegeven, zoals transacties met risicolanden, ondoorzichtige eigendomsstructuren en het vermijden van persoonlijke ontmoetingen, laten zien hoe banken en kredietverstrekkers verdachte activiteiten kunnen opsporen. Deze indicatoren helpen om het financiële systeem te beschermen, maar kunnen ook gevolgen hebben voor u als klant.
Gevaren van vragen van de bank
Als u vragen krijgt van uw bank naar aanleiding van subjectieve indicatoren, is het belangrijk om deze serieus te nemen. Financiële instellingen zijn verplicht om verdachte activiteiten te onderzoeken en moeten kunnen aantonen dat ze hun onderzoek naar klanten zorgvuldig uitvoeren. De vragen van de bank kunnen bijvoorbeeld gaan over ongewone transacties, de herkomst van geld, of zakelijke relaties. Het is van groot belang dat u tijdig en correct antwoord geeft op deze vragen.
Wat gebeurt er als u niet goed antwoord geeft?
Wanneer u niet in staat bent om duidelijke en bevredigende antwoorden te geven op de vragen van de bank, kan dit ernstige gevolgen hebben. Banken hebben de mogelijkheid om uw relatie met hen te beëindigen als zij vermoeden dat u betrokken bent bij verdachte activiteiten of als zij vinden dat u onvoldoende transparant bent. Dit kan ertoe leiden dat uw bankrekeningen worden gesloten, wat grote gevolgen heeft voor uw toegang tot het financiële systeem.
Risico op registratie in IVR en EVR
Als uw bankrelatie wordt beëindigd vanwege subjectieve indicatoren of omdat u niet goed antwoord geeft op de gestelde vragen, kan dit leiden tot een registratie in het Incidentenregister (IVR) of het Extern Verwijzingsregister (EVR). Dit zijn registers die door banken worden gebruikt om risico’s in te schatten bij het aangaan van nieuwe klantrelaties. Een registratie in deze systemen kan het voor u zeer moeilijk maken om in de toekomst een nieuwe bankrekening te openen of andere financiële diensten af te nemen. Financiële instellingen raadplegen deze registers bij het aangaan van nieuwe relaties, en een negatieve registratie kan u uitsluiten van het reguliere bancaire verkeer.
Wat kunt u doen?
Als u merkt dat uw bank vragen stelt die voortkomen uit subjectieve indicatoren, is het van essentieel belang dat u open en transparant bent. Zorg ervoor dat u de benodigde documenten en uitleg bij de hand hebt om uw financiële activiteiten te verklaren. Als u moeite heeft om deze vragen te beantwoorden of als u het gevoel heeft dat u onterecht wordt behandeld, is het verstandig om juridisch advies in te winnen. Financieel Recht Advocaten kan u helpen bij het communiceren met uw bank en ervoor zorgen dat uw rechten worden beschermd. Door snel en adequaat te reageren, kunt u voorkomen dat de situatie escaleert en mogelijk uw toegang tot het financiële systeem op het spel komt te staan.
Door bewust te zijn van de gevolgen van subjectieve indicatoren en goed voorbereid te zijn op vragen van uw bank, kunt u grote problemen vermijden en uw financiële toekomst veiligstellen. Neem vandaag nog contact met ons op.
Wij staan voor u klaar
- Tegen financiële dienstverleners
- 20+ jaar ervaring
- Eerlijk en transparant