X is op enig moment een overeenkomst aangegaan met Y ten aanzien van de overname van een onderneming. X heeft van Y de voorraad, klantenbestanden, domeinnamen, telefoonnummers en overige informatie gekocht. In die overeenkomst heeft Y zich aansprakelijk gesteld voor het behalen van een bepaalde minimale bruto marge binnen een periode van 1 jaar na de overdrachtsdatum. Indien de marge minder is dan is afgesproken, dan moet een boete van 150.000 euro aan X worden betaald.
Daarom heeft Y een bankgarantie verstrekt aan X. De bank heeft zich verbonden een bepaald bedrag aan X te betalen. De bank heeft zich verbonden om “alle door de Y aan X verschuldigde bedragen met inachtneming van bovengenoemd maximum bedrag op eerste schriftelijk verzoek van X en zonder ingebrekestelling van Y, als eigen schuld aan X te betalen”.
X heeft de bankgarantie ingeroepen op 15 april 2020, maar de bank heeft geweigerd over te gaan tot betaling. In de brief van de bank staat dat het verzoek niet is opgesteld namens de begunstigde van de garantie en niet de volledige contactgegevens van X in het briefhoofd en ondertekening bevat. De bank heeft de brief naar het bij haar bekende adres van X verzonden.
De bestuurder van X heeft via de mail contact opgenomen met de bank, omdat de bankgarantie niet uit zou zijn betaald. De bank heeft de eerdere brief toen ook per mail doorgestuurd naar X.
Eind april wordt wederom het verzoek gedaan om over te gaan tot uitbetaling van de bankgarantie. Het bank heeft het verzoek wederom afgewezen. De garantie zou geldig zijn tot en met 15 april 2020. Ook zou de bank niet op de hoogte te zijn van de adreswijziging van X.
Geschil
X vordert dat de rechtbank de Bank veroordeelt tot uitbetaling onder de bankgarantie. Volgens X gaat het om een abstracte garantie. Daarom zou de bank per direct over moeten gaan tot uitbetaling. De bankgarantie is door de bestuurder van X ingeroepen. De grondslag hiervoor zou duidelijk blijken uit de brief van 24 maart. Ook zou daaruit duidelijk blijken wie de begunstigde is van de bankgarantie. Volgens X is het niet voorgeschreven dat de volledige contactgegevens uit de brief moesten blijken. Daarnaast zou de bank niet conform haar zorgplicht hebben gehandeld. De bank had het adres van X in het handelsregister van de Kamer van Koophandel moeten controleren.
Volgens de bank staat alleen in de brief de tenaamstelling van de bankrekening, maar wordt niet gesproken over X. Daarom kon de bank niet met zekerheid vaststellen dat het verzoek afkomstig was van X. Het zou niet van haar kunnen worden gevergd de adresgegevens in het register te controleren. X is in de gelegenheid gesteld om de bankgarantie op de juiste wijze in te roepen door een brief te sturen naar het adres dat bij haar bekend was.
Oordeel rechtbank
Het was voor de bank niet duidelijk dat X de garantie inriep. De brief van 24 maart bevat niet de contactgegevens van X en is eveneens ook niet door of namens X getekend. De zorgplicht van de bank neemt mee dat X zowel de belangen van de begunstigde als de belangen van de opdrachtgever in het oog moet houden. Dat in de bankgarantie niet is opgenomen dat X de contactgegevens had moeten vermelden, maakt dit niet anders. Het komt voor risico van X dat de brief niet is ontvangen, doordat is nagelaten de adreswijziging door te geven aan de bank. De zorgplicht van de bank omvat niet dat zij het adres in de registers moeten controleren.
Er is geen geldig beroep gedaan op de garantie. Daarvan kan pas worden gesproken als aan alle eisen is voldaan. In dit geval is dat te laat gebeurd. De rechtbank wijst het verzoek van X af. X wordt in de proceskosten veroordeeld.
