X is een bestuurder van een concern. X heeft op 2 oktober 2009 een financieringsvoorstel ondertekend namens HAMO Retailgroup B.V. Het gaat om een financieringsbedrag van 1.885.000 euro. In het voorstel is opgenomen dat X een borgtocht voor een bedrag van 75.000 euro moet afgeven.
De bank heeft op 19 oktober 2009 laten weten dat de financiering zal worden verstrekt onder de voorwaarde dat X zich gedeeltelijk borg stelt. X heeft deze brief voor gezien ondertekend. Ook is op die datum de overeenkomst van borgtocht getekend. De echtgenote van X heeft meegetekend (artikel 1:88 BW)
In 2017 gaat HAMO Retailgroup B.V. failliet. Het faillissement wordt echter opgeheven wegens de staat van de boedel. De bank heeft op dat moment een vordering van meer dan 500.000 euro. De bank spreekt X aan als borg om een bedrag van 75.000 euro te betalen. X is niet tot betaling overgegaan.
Procedure
De rechtbank heeft vastgesteld dat de bank een vordering heeft van meer dan 75.000 euro die zij niet langer op de debiteur kan verhalen. Daarom wil zij X aanspreken omdat hij de borg is.
Beoordeling
X verweert zich door te stellen dat sprake is van misbruik van omstandigheden, dwaling, schending van de zorgplicht dan wel schending van redelijkheid en billijkheid. Een beroep op misbruik van omstandigheden slaagt niet, nu X niet heeft voldaan aan de stelplicht. Er is in meerdere documenten gesproken over de borgtocht, waardoor dit niet als een verrassing kwam voor X.
Het beroep op dwaling slaagt ook niet. X had moeten weten wat een borgtocht inhoudt, zeker gezien het feit dat hij concerndirecteur is. Ook kan het verrekeningsverweer niet slagen nu dat niet eenvoudig is (6:136 BW). Daarnaast is niet gebleken dat het uitwinnen van de borg naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.
Oordeel
X is gehouden als borg te betalen. De rechtbank heeft aangegeven dat het in deze omstandigheden erg hard is, maar dat het handelsverkeer hard is. De vordering van de bank wordt toegewezen.
