Direktbank NV (sinds 2010 onderdeel van ABN Amro) heeft op 18 augustus 1993 een kredietovereenkomst geloten met klant. Klant krijgt een doorlopend krediet tot haar beschikking tot een maximum van €19.512,55. Klant lost het krediet niet af. Direktbank stuurt vervolgens gedurende een groot aantal jaren – ruim 17 jaar – standaardbrieven waarin zij klant aangemaand tot betaling over te gaan. Direktbank besluit in augustus 2012 de klant alsnog te dagvaarden.
De klant beroept zich op verjaring en op rechtsverwerking van de vordering. Naar vaste rechtspraak dient rechtsverwerking niet snel aangenomen te worden en is enkel stilzitten of tijdsverloop daartoe onvoldoende;
Van rechtsverwerking kan sprake zijn indien rechtshebbende zodanig vertrouwen heeft opgewekt of de positie van de wederpartij zodanig onredelijk heeft verzwaard dat de rechthebbende in redelijkheid geen beroep meer kan doen op het desbetreffende recht.
Het versturen van deze standaardbrieven, zonder enige actie te ondernemen heeft ertoe geleid dat gedaagden de brieven in redelijkheid mocht gaan beschouwen als blote aanmaningen die automatisch worden toegezonden.
De rechter oordeelt dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onverenigbaar is om de vordering alsnog in rechte af te dwingen. Dit leidt er reeds toe dat de vordering van Direktbank zal worden afgewezen.
