In 1999 heeft consument en zijn partner een hypothecaire geldleningsovereenkomst gesloten. Aan die geldlening is een kapitaalverzekering gekoppeld. De maandtermijnen voor de geldlening worden achteraf betaald. Op 1 november 2019 is de geldlening bij de Bank afgelopen. Het opgebouwde kapitaal diende ter aflossing van de geldlening. De verzekeraar heeft laten weten dat het kapitaal nog niet kan worden vrijgegeven omdat de bank nog geen schriftelijk uitkeringsverzoek heeft ingediend. De bank heeft dit op aandringen van consument later alsnog gedaan. De geldlenig is op 1 januari 2020 definitief afgelost.
Consument is het niet eens met de handelswijze van de bank met betrekking tot de hypothecaire geldleningsovereenkomst. De bank heeft toegegeven dat de afwikkeling van de geldlening niet helemaal netjes is verlopen. Daarvoor heeft de bank haar excuses gemaakt en de vordering ten aanzien van een betalingsachterstand ingetrokken. Ook heeft ze haar vordering ten bedrage van 1 maandtermijn ingetrokken.
Toch is de consument niet tevreden en besluit een vergoeding te vorderen voor de tijd die moet worden besteed aan het geschil met de bank en het gevoel dat zij hebben gehad bij de meldingen van betalingsachterstanden.
De commissie heeft de vordering beoordeeld. De bank heeft erkend dat de afwikkeling niet helemaal netjes is verlopen. Een vergoeding voor de geïnvesteerde eigen tijd wordt in beginsel niet toegewezen. Niet is gesteld of gebleken dat kosten zijn gemaakt of dat consument door het besteden van die tijd inkomsten is misgelopen. De vordering van consument wordt afgewezen.
