DeGiro heeft een overboeking van de Thaise bankrekening van Consument naar haar DeGiro account geweigerd en haar DeGiro account beëindigd. De Commissie is van oordeel dat DeGiro op juiste gronden de DeGiro account kon beëindigen, maar heeft wel te lang gedaan over de terugboeking van de gelden. De vordering wordt gedeeltelijk toegewezen.
Aanleiding
Consument heeft per 29 januari 2019 een beleggingsrekening bij DeGiro. Tussen partijen zijn ‘Algemene voorwaarden’ van toepassing. Op 7 maart 2019 heeft Consument een depot overdracht aangevraagd van haar portefeuille van een Duitse portefeuille beheerder naar haar DeGiro account. Volgens dit overdrachtsformulier heeft Consument een Thais adres opgegeven.
Op 22 mei 2019 heeft de consument € 12.450,00 overgemaakt van haar Thaise bankrekening naar haar DeGiro rekening. Dit bedrag komt niet aan op haar DeGiro rekening. Wanneer de consument vraagt waar haar geld is, informeert DeGiro op 3 juni 2019 dat zij alleen betalingen vanuit een EU-bankrekening kunnen ontvangen. Als het bedrag vanaf een Thaise bank afkomstig is, wordt het bedrag teruggeboekt zodra dit door DeGiro is ontvangen. Omdat de terugboeking op 2 juli 2019 nog steeds niet was ontvangen door de consument, heeft ze een advocaat ingeschakeld.
Op 10 juli 2019 heeft de consument een brief van DeGiro ontvangen dat haar account bij DeGiro wordt beëindigd, omdat DeGiro slechts bevoegd is in 18 landen diensten aan te bieden. Thailand behoort niet tot één van deze 18 landen.
Klacht
De consument stelt DeGiro aansprakelijk voor de schade omdat het voor de consument onduidelijk was dat zij alleen transacties kon verrichten van en naar de goedgekeurde Duitse bankrekening en omdat het onduidelijk was dat zij geen transacties kon verrichten vanaf landen buiten de EU. In het bijzonder de Thaise bankrekening.
Tevens stelt de dat DeGiro zijn Voorwaarden niet nageleefd heeft door op onjuiste gronden het account te beëindigen en eigenhandig de aandelen te verkopen. Met de consument is niet gecommuniceerd dat DeGiro geen dienstverlening aanbiedt aan klanten die wonen in één van de landen op de EU lijst van ‘Evolution of the EU list of tax havens’.
Tot slot acht de consument DeGiro aansprakelijk voor het achterhouden van € 116.445,88. DeGiro zou na beëindiging van de rekening er te lang over hebben gedaan om het geld terug te boeken naar de consument. Door het bedrag met grote vertraging over te maken is voor de consument schade ontstaan, nu zij dit bedrag niet heeft kunnen gebruiken voor verdere investeringen.
De consument vordert een schadebedrag van € 12.889,59, zijnde 10% van het conflict bedrag van € 128.895,88. Daarnaast vordert zij € 1.119,01 in rekening gebrachte transactiekosten en € 7.500,00 aan advocaatkosten.
Beoordeling
DeGiro valt onder het Wwft-toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Kort gezegd betekent dit dat DeGiro zich moet houden aan de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). Om hieraan te voldoen wordt van DeGiro verwacht dat hij bij aanvang van een overeenkomst een cliëntenonderzoek doet om de klant te verifiëren en de herkomst van het vermogen vast te stellen.
Bij de inschatting van het landenrisico van een klant moet DeGiro gebruikmaken van de publicaties van Financial Action Task Force (FATF), waarin zij risicolanden aanwijst. Deze risicolanden leveren onvoldoende inspanning om witwassen en terrorismefinanciering te voorkomen. Eén van deze risicolanden is Thailand.
Tijdens de procedure van DeGiro is duidelijk gevraagd aan de consument wat het woonadres was. De consument heeft in het toestemmingsformulier een Duits adres opgegeven. Hierdoor heeft DeGiro de consument geaccepteerd als EU-inwoner. De consument heeft DeGiro niet duidelijk geïnformeerd dat ze in Thailand woont.
Met als gevolg dat de rekening van de consument is stopgezet. Er is volgens DeGiro niet voldaan aan de eisen van het cliëntenonderzoek, wat ze het recht geven de relatie te beëindigen.
Wel stelt de Commissie vast dat het handelen van DeGiro beter had gekund. DeGiro heeft nagelaten specifieke vragen te stellen aan de consument om het proces in goede banen te lijden. Maar van de consument mag wel verwacht worden zelf onderzoek te doen en vragen te stellen bij onduidelijkheid.
Van DeGiro mag wel verwacht worden dat zij gelden uit geliquideerde beleggingen direct moeten overmaken. De Commissie stelt de consument hier in het gelijk. Het geld had eerder terug moeten worden gestort op de Thaise bankrekening.
Beslissing
DeGiro heeft op juiste gronden de overeenkomst kunnen beëindigen. De kosten die hieruit voortvloeien blijven voor rekening en risico van de consument. Wel wijst de Commissie vertragingsrente toe.
De Commissie oordeelt dat DeGiro binnen twee weken na de dag waarop een afschrift van deze beslissing aan partijen is verstuurd de wettelijk rente aan de consument moet betalen over € 116.445,88, te rekenen vanaf 1 januari 2020 tot 15 mei 2020. Het meer of anders gevorderde wordt weliswaar afgewezen.
Heeft uw beleggingsonderneming ook de zakelijke relatie opgezegd? Neem dan vrijblijvend contact op met een van onze advocaten. Ons kantoor heeft ruime ervaring met het procederen tegen beleggingsondernemingen, banken, tussenpersonen, financieel adviseurs, hypotheekadviseurs, beleggingsadviseurs en vermogensbeheerders.
