ICS heeft aan X een krediet verstrekt met een bestedingslimiet van 2.500 euro. X heeft een bedrag van 1.362,73 euro niet terugbetaald. ICS wil dit bedrag van X vorderen met een wettelijke rente en buitengerechtelijke incassokosten.
Vordering
ICS wil dat X het krediet terugbetaald, met verhoging door de wettelijke rente en kosten.
Kantonrechter
De rechter is gehouden de vordering ambtshalve te toetsen aan het Europees consumentenrecht. In dit geval is sprake van een kredietvorm waarop hetgeen bepaald is in titel 7:2A BW niet van toepassing is indien het gaat om een krediet dat binnen 3 maanden moet worden terugbetaald en er slechts onbetekenende kosten in rekening kunnen worden gebracht.
Er is een vergoeding bedongen voor kasopnamen van 4% van de opgenomen bedragen. Deze bedragen moeten tot de totale kosten van het krediet worden gerekend, aangezien de verschuldigdheid onderdeel is van het kredietaanbod (art. 7:57 lid 1 onder g BW).
Onder de totale kosten van het krediet worden ook de bedongen boetes wegens te late betaling geschaard. Het zijn kosten die worden gemaakt door verlenging van de looptijd van het krediet of indien er sprake is van uitstel van betaling. Kasopnamekosten behoren ook tot de totale kosten van het krediet. Het begrip ‘de totale kosten van het krediet’ moet ruim worden opgevat. Het gaat om vergoedingen van welke aard dan ook. Aanmaningskosten kunnen niet tot de incassokosten worden gerekend (art. 6:96 lid 2 aanhef en onder c BW).
De kosten zijn zowel in absolute als in relatieve zin niet als onbetekenend aan te merken. Daarom moet ICS voldoen aan de (pre)contractuele informatieverplichtingen (artikelen 7:59, 7:60 en 7:61 BW). ICS heeft niet voldaan aan artikel 7:60 BW omdat zij de algemene voorwaarden online zichtbaar heeft gesteld. Daarnaast is ook niet voldaan aan hetgeen in artikel 7:61 lid 1 BW is bepaald.
De rechter heeft de kredietovereenkomst ambtshalve vernietigd (artikel 3:40 lid 2 BW). ICS heeft niet voldaan aan haar informatieverplichtingen. X moet het geleende bedrag terugbetalen (6:203 BW). Daarnaast oordeelt de rechter dat geen sprake is van onbetekenende kosten.
