Een financieel adviseur heeft ten onrechte de verwachting gewekt dat een klant een hypotheek zou krijgen voor het bedrijfspand dat hij tot woning wilde ombouwen. De adviseur moet de klant een vergoeding van ruim 2.300 euro betalen.
De man kocht eind mei 2018 een bedrijfspand onder voorbehoud van financiering. Hij kwam in contact met een adviseur die aanbood met hem mee te kijken naar het verkrijgen van een financiering. De man stuurt in juni de koopakte door aan de adviseur. De adviseur gaf aan dat hij niet kon bemiddelen nu het ging om een formeel bedrijfspand. De man gaf aan bezig te zijn om een woonvergunning te verkrijgen. De adviseur liet daarop weten dat een financiering geen probleem zou moeten zijn indien de taxateur het pand als woonhuis kon taxeren.
Eind november 2018 zouden de ontbindende voorwaarden aflopen. Een aantal weken voor het verstrijken van de termijn heeft de man de adviseur geïnformeerd naar de voortgang van het aanvraagtraject. De man heeft op verzoek van de adviseur aanvullende inkomensgegevens toegestuurd.
Eind november wordt de woonvergunning voor het pand verstrekt. Een financieringsaanvraag wordt ingediend. Echter, deze aanvraag wordt afgewezen nu het bedrijf van de man minder goed had gedraaid dan de adviseur had gedacht. De adviseur had zich niet in de cijfers verdiept.
De man vindt dat de adviseur de schade moest vergoeden. Het gaat om een bedrag van 43 mille. De adviseur wilde niet betalen, waarop de man naar het Kifid is gegaan. Kifid besloot om alleen de interieurkosten in aanmerking te laten komen voor vergoeding. Zij is ook van mening dat deels sprake is van eigenschuld. Meneer had namelijk al kosten gemaakt voordat hij een overeenkomst had met een geldverstrekker. De adviseur moet dus de helft betalen van de interieurkosten.
