Meneer 3 is middellijk de enige bestuurder van de beleggingsinstellingen (Bedrijf 1 + sub 1 + sub 3). De beleggingsinstellingen hebben diverse obligaties uitgegeven middels overeenkomsten aan eiser. Eiser als obligatienemer heeft hiervoor 120.000 euro betaald. Het gaat om een vijftal overeenkomsten. In de overeenkomsten zijn diverse doelen vastgesteld.
De ingelegde gelden van obligatienemers bij Bedrijf 1 zijn besteed aan het uitvoeren en organiseren van strandfeesten in Nederland. Later ook voor organisatie van ‘electronic dance music’ op de Filipijnen. In dit kader is in Manilla een groot evenement georganiseerd. Vanwege de hoge kosten is geen positief resultaat behaald. De bedoeling was ook om naam te maken voor volgende projecten en uit te kunnen bouwen naar een grote onderneming.
De belegde gelden in sub 1 zijn besteed aan nieuwe evenementen voorbereiden. Sub 1 is een verlengde van bedrijf 1. Het inleg-plafond van Bedrijf 1 was op enig moment bereikt, waardoor sub 1 is opgericht.
Er stond een tweede evenement gepland. Echter, in negatieve zin heeft zich een hoop afgespeeld. De autoriteiten van de Filipijnen hebben hard opgetreden tegen alles wat met drugs werd geassocieerd. Hierdoor is het tweede evenement niet doorgegaan.
De ingelegde gelden van obligatienemers bij sub 3 zijn (voor een deel) besteed aan investeringen in ondernemingen (bedrijf 2 en 3). Deze bedrijven houden zich bezig met ontwikkelingen en verkoop van nanotechnologie screen protectors.
Tot en met januari 2018 hebben de beleggingsinstellingen voldaan aan bestaande renteverplichtingen, maar daarna is niet meer betaald. Ook op de hoofdsommen is niet afgelost. Op 29 mei 2018 wordt Bedrijf 1 failliet verklaard.
Eiser vordert een bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis. De eis is conform de dagvaarding tegen sub 1, sub 3 en sub 4.
De obligatieovereenkomst van 30 januari 2015 te vernietigen;
Sub 4, met betrekking tot de gesloten overeenkomst van 3 maart 2016, te veroordelen tot betaling;
De obligatieovereenkomst van 14 september 2016 te vernietigen;
Sub 4 te veroordelen tot betaling van een bedrag uit hoofde van de obligatieovereenkomst d.d. 17 januari 2013;
Sub 4 te veroordelen tot betaling van een bedrag uit hoofde van de obligatieovereenkomst d.d. 20 april 2013;
Sub 1, sub 3 en sub 4 hoofdelijk te veroordelen in de proceskosten aan de zijde van eiser.
Eiser stelt daarbij dat voorafgaand aan de totstandkoming ten onrechte niet is gewaarschuwd voor het risico dat zijn inleg verloren zou kunnen gaan, er niet op is gewezen dat en, zo ja, welke (hoge) kosten zouden worden gemaakt en in strijd met de waarheid voorgespiegeld dat rente uitbetaald zou worden uit behaalde rendementen in plaats van ingelegde gelden. Er is geen informatie verstrekt over de steeds slechter wordende financiële situatie van verschillende fondsen. Daarnaast is ook rente uitbetaald uit de ingelegde hoofdsommen terwijl dit uit rendement zou worden betaald, is eiser niet geïnformeerd wanneer hij daar zelf om verzocht en zijn niet-investeringsgerelateerde kosten gemaakt. Ook niet nadat diverse overeenkomsten waren gesloten.
Indien eiser wist dat geen winst werd behaald en de rente niet uit investeringsrendementen werd betaald, had hij eerder kunnen stoppen om zijn verlies te beperken dan wel voorkomen. Ook werd de belofte gedaan dat eiser altijd tussentijds zijn geld zou kunnen terugkrijgen.
Eiser stelt sub 4 aansprakelijk op grond van onrechtmatige daad en voor de betalingsverplichtingen van Bedrijf 1. Sub 1 en 3 hebben geen verweer gevoerd, sub 4 wel.
Om te kunnen slagen in vernietiging moet worden gekeken naar de omstandigheden waaronder de overeenkomsten destijds zijn gesloten. Eiser heeft verklaard dat hij wist dat er een risico was dat de belegging kon mislukken, waardoor hij zijn geld kwijt zou kunnen raken. Dwaling gaat dus niet op, nu eiser niet werkelijk heeft gedwaald rondom het bestaan van het risico van verlies.
Tevens slaagt het beroep op oneerlijke handelspraktijken niet, nu het niet waarschuwen niet in causaal verband staat met de wil om diverse overeenkomsten aan te gaan. Eiser wist van het risico en had geen waarschuwing nodig.
Eiser schetst ook een zogenoemd piramidesysteem, dat zonder medeweten van de geldgevende partijen is opgericht. Het is mogelijk dat het vennootschappen na het sluiten van de overeenkomsten een piramidesysteem hebben opgezet, wellicht noodgedwongen, omdat de investeringen mislukten en rentebetalingen wel gedaan moesten worden met inleggelden. De vraag die nu rijst is of eiser oneerlijk in bejegend, is bedrogen of heeft gedwaald nu sub 1 en 3 buiten medeweten van eiser om een piramidesysteem hebben opgezet. Dit is niet concreet gesteld voor sub 1, wel voor sub 3.
Sub 3 heeft gewezen op en onderbouwd dat in de uitgegeven brochure is vermeld dat goede resultaten worden behaald, terwijl dit niet de waarheid was en de uitbetaalde rente steeds moest worden voldaan uit de obligatiehouders ingelegde hoofdsommen. Ten aanzien van sub 3 is de vordering gegrond, dat sprake is van oneerlijke handelspraktijken.
Door vernietiging ontstaan over en weer diverse vorderingen uit onverschuldigde betaling. Zo moeten sub 1 en sub 3 de ingelegde hoofdsommen aan eiser terugbetalen, maar moet eiser de door hem ontvangen rente terugbetalen. Eiser hoeft niet te voldoen aan zijn verplichting, omdat dan recht op waardevergoeding ontstaat, die in redelijkheid kan worden gesteld op het totaal van de ontvangen rente.
Voor de beoordeling van de overige eisen wordt u verwezen naar de gehele uitspraak.
De rechtbank vernietigd zowel de obligatieovereenkomsten d.d. 30 januari 2015 als 14 september 2016. De rechtbank veroordeeld tevens gedaagden in de kosten van het geding.
Financieel Recht Advocaten
Wilt u advies over of begeleiding bij een conflict met uw tussenpersoon of financieel adviseur? Neem dan nu contact op met een van de gespecialiseerde advocaten van Financieel Recht Advocaten.
