In een zaak tegen de Rabobank over renteswapovereenkomsten, is de Stichting Renteswapschadeclaim (hierna: “Claimstichting”) gisteren (29 juni 2016) niet-ontvankelijk verklaard in haar vorderingen. De rechtbank Oost-Brabant oordeelde dat de Claimstichting niet voldeed aan de eisen om een collectieve actie bij de rechter te mogen instellen en dat de vorderingen niet geschikt zijn voor collectieve behandeling.
Met name MKB-bedrijven gedupeerd door renteswaps
Vanaf 2005 zijn er door de Rabobank ca. 8.000 renteswapovereenkomsten verkocht, met name aan MKB-bedrijven. Deze MKB-bedrijven wilden met een renteswap het risico van een rentestijging op hun lening afdekken. Toen vanaf 2008 de rente sterk begon te dalen, ontstond er een negatieve marktwaarde op de renteswapovereenkomsten. Veel MKB-ondernemingen zijn als gevolg daarvan in de financiële malaise terechtgekomen.
Claimstichting vordert dat gedupeerden het teveel betaalde terug ontvangen van de Rabobank
De Claimstichting vorderde – samenvattend – in de collectieve actie tegen de Rabobank dat de rechtbank voor recht zou verklaren dat alle renteswapovereenkomsten vernietigd danwel ontbonden zijn, althans zouden worden. Het gevolg daarvan zou zijn dat de Rabobank alles wat klanten teveel hebben betaald terug zou moeten betalen. De Claimstichting stelt dat de renteswapovereenkomsten niet geschikt waren voor het doel dat klanten voor ogen hadden, namelijk het renterisico op hun variabele rentedragende lening afdekken. Als de klanten alle informatie hadden ontvangen van de Rabobank, waren de renteswaps nooit afgesloten, aldus de Claimstichting. Volgens de Claimstichting heeft de Rabobank haar waarschuwings- en informatieplicht geschonden.
Het verweer van de Rabobank dat de Claimstichting niet-ontvankelijk is, omdat – kortgezegd – de zaak niet voor collectieve behandeling geschikt is en de Claimstichting de Claimcode niet heeft nageleefd, wordt door de Rechtbank gevolgd. Volgens de Rechtbank voldoet de stichting niet aan de (formele) eisen waaraan zij op grond van de wet en de Claimcode moet voldoen. Onder meer voldoet de stichting structuur niet aan de waarborgen die in de Claimcode worden gesteld. Volgens de rechtbank wordt hierdoor het risico vergroot dat de directeur van de Claimstichting zijn persoonlijke belangen laat prevaleren boven de belangen van gedupeerde MKB-ondernemers. De belangen van de MKB-ers zijn kortweg onvoldoende gewaarborgd. Volgens de Rechtbank zijn er ook aanknopingspunten dat de oprichting van de Claimstichting op grond van commerciële motieven heeft plaatsgevonden. Zo is de oprichter van de Claimstichting ook oprichter van de Volkswagenaudiclaim claimstichting. De macht binnen de stichting is volgens de Rechtbank teveel geconcentreerd bij één persoon, daarvan kunnen de MKB-ondernemers wel eens de dupe worden door het ontbreken van waarborgen.
Renteswap-geschillen niet geschikt voor collectieve behandeling
Daarbij komt dat de vorderingen volgens de Rechtbank niet geschikt zijn voor collectieve behandeling. De te beoordelen feitelijke situaties zijn te uiteenlopend, en de vorderingen te veelomvattend en vertrekkend om ze gebundeld te kunnen beoordelen. Volgens de Rechtbank moet het handelen van de Rabobank, gezien de uiteenlopende casuïstiek, per individueel geval worden beoordeeld. Het aantal variabelen waar de Rechtbank rekening moet houden maakt het onmogelijk voor de Rechtbank om dergelijke zaken collectief te behandelen.
Heeft u ook schade geleden als gevolg van een renteswap of -derivaat? Financieel Recht Advocaten procedeert al meer dan 10 jaar voor individuele gedupeerden tegen banken en andere financiële instellingen, zoals verzekeraars en tussenpersonen. Hierdoor bent u – in tegenstelling tot bij collectieve claimstichtingen – ervan verzekerd dat louter uw individuele belang centraal staat. Uw eigen persoonlijke feiten en omstandigheden staan centraal vanwege het simpele feit dat die persoonlijke feiten en omstandigheden de doorslag tot succes kunnen geven! Neem hier vrijblijvend contact op met een van onze advocaten.
Klik hier voor de volledige uitspraak van de Rechtbank Oost-Brabant d.d. 29 juni 2016.
