In 2004 heeft meneer X een rekening geopend bij AmEx. Aan deze rekening heeft hij een American Express Charge Card gekoppeld. Meneer X is enig aandeelhouder en één van twee bestuurders van bedrijf 1. In 2013 heeft hij een volmacht verleend aan meneer A. Met deze volmacht kan A operationele zaken regelen voor een schip dat in eigendom is van bedrijf 1. Zes maanden nadat de volmacht is verleend sluit A een overeenkomst met bedrijf 2. Bedrijf 2 gaat diensten verlenen op het gebied van digitaal dataverkeer op het schip. Voor de betalingen heeft A het rekeningnummer van de American Express Charge Card van meneer X opgegeven. In de periode van december 2013 tot en met maart 2014 worden er diverse betalingen afgeschreven van de American Express kaart van meneer X. Het gaat om bedragen tussen de €350 en €1.000. Deze bedragen worden vervolgens via automatische incasso van de bankrekening van meneer X afgeschreven door AmEx. In april 2014 wordt er een betaling van ruim €34.000 met de American Express kaart gedaan aan bedrijf 2. Een maand later wordt een betaling van €49.000 aan bedrijf 2 betaald. Het eerste bedrag wordt op 13 mei van de bankrekening van meneer X afgeschreven via automatische incasso. Meneer X neemt contact op met zijn bank en laat deze incasso storneren. Vervolgens is er telefonisch contact tussen AmEx en X. Meneer X protesteert tegen de betalingen. AmEx heeft onderzoek gedaan naar de twee transacties en komt tot de conclusie dat X te veel data heeft gebruikt en dat bedrijf 2 dit in rekening mag brengen.
De rechtbank wijst vordering AmEx toe
Wanneer meneer X niet tot betalen overgaat stapt AmEx naar de rechter. AmEx vordert betaling van de twee bedragen en de daarover verschuldigde rente en kosten. De totale vordering komt daarmee uit op ruim €90.000. In eerste aanleg is de rechter van oordeel dat de vordering van AmEx bijna volledig toegewezen moet worden. Meneer X wordt veroordeelt tot betaling van bijna €89.000 aan AmEx.
Met volmacht is toestemming gegeven om betalingen te verrichten
Meneer X is het niet eens met het oordeel van de rechtbank en gaat in hoger beroep. In hoger beroep stelt X dat AmEx een zorgplicht heeft tegenover meneer X. Deze zorgplicht zou volgens hem meebrengen dat AmEx ook een zekere mate van bescherming aan X moet bieden indien geen sprake is van diefstal, verlies of misbruik van de kaart. In de eerste plaats is het hof het eens met meneer X dat AmEx een zorgplicht heeft ten opzichte van kaarthouders. Echter, het hof is van oordeel dat de zorgplicht van AmEx niet zover strekt dat een kaarthouder betalingen kan betwisten die door de kaarthouder zelf zijn geautoriseerd of geautoriseerd zijn door iemand die toestemming had om de kaart te gebruiken. Het hof overweegt in hoger beroep dat X een volmacht heeft verleend aan A. Deze volmacht kan gezien worden als toestemming van X dat meneer A de American Express kaart gebruikt. De betalingen die A heeft verricht kunnen daarom niet worden aangemerkt als diefstal, verlies van de kaart of misbruik van de kaart. Uit het onderzoek van AmEx blijkt dat bedrijf 2 geen hogere bedragen heeft gefactureerd dan waar zij recht op had. Op basis van deze omstandigheden komt het hof tot het oordeel dat de zorgplicht die AmEx heeft ten opzichte van meneer X niet zo ver gaat dat zij X had moeten beschermen tegen het verrichten van deze betalingen.
AmEx had niet direct na de eerste opvallende betaling contact hoeven opnemen
Voorts voert X in hoger beroep aan dat AmEx hem eerder telefonisch had moeten benaderen. Nu heeft AmEx op 23 mei 2014 pas telefonisch contact gezocht met meneer X. Op dat tijdstip had ook de tweede betaling aan bedrijf 2 al plaatsgevonden. X stelt dat AmEx hem vlak na de eerste betaling in april al had moeten benaderen. Het hof gaat niet mee in deze stelling. Daarmee sluit het hof zich aan bij het oordeel van de rechtbank. De eerste betaling van €34.000 was opvallend hoog ten opzicht van de voorgaande betalingen die aan bedrijf 2 zijn gedaan. Dit brengt echter nog niet mee dat AmEx direct na de betaling contact had moeten opnemen met de kaarthouder, in dit geval meneer X. Naar oordeel van het hof zou dat een te strenge opvatting van de zorgplicht van AmEx zijn. Zeker nu AmEx na de tweede transactie wel contact heeft opgenomen blijkt dat AmEx de situatie wel in de gaten heeft gehouden. Nu beide verweren van meneer X niet slagen in hoger beroep is het hof van oordeel dat de uitspraak van de rechtbank in stand kan blijven. Meneer X moet dus toch €89.000 betalen aan AmEx.
Klik hier voor de volledige uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam.
Financieel Recht Advocaten
Bent u van mening dat een bank of andere financiële instelling zijn zorgplicht jegens u heeft geschonden? En heeft u als gevolg daarvan schade geleden? Neem dan hier vrijblijvend contact op met een van de advocaten van Financieel Recht Advocaten. Onze advocaten hebben ruime ervaring met het procederen tegen financiële instellingen.
