In 2013 heeft eiser aandelen in HSU verworven. Eiser verkoopt in 2016 zijn aandelen aan directeuren/aandeelhouders van HSU voor een bedrag van 60.000 euro. Eiser heeft begin 2016 een geldlening aan HSU verstrekt ter hoogte van 205.000 euro. HSU gaat het bedrag in twee jaar terugbetalen.
Medio 2016 gaan eiser en HSU wederom een nieuwe geldlening aan. In de overeenkomst wordt overeengekomen dat (i) eiser per heden een bedrag van 150.000 euro aan HSU als krediet heeft verstrekt, (ii) eiser als gevolg van deze kredietverstrekking 150.000 euro van HSU te vorderen heeft en (iii) HSU verklaart per heden 150.000 euro te hebben ontvangen in rekening courant en dit bedrag aan eiser verschuldigd is. Het staat vast dat eiser medio 2016 geen geld aan HSU heeft verstrekt. Ook heeft HSU geen betalingen verricht in het kader van de tweede geldlening.
Vordering
Eiser wil dat HSU hem 150.000 euro betaalt, vermeerderd met rente en kosten. Eiser stelt dat in 2015 en 2016 is onderhandeld over het uittreden als aandeelhouder en dat daarvoor een vergoeding van 150.000 euro is afgesproken.
Beoordeling
Het staat vast dat geldgever geen geld ter beschikking heeft gesteld aan geldnemer onder de overeenkomst van geldlening. Het bedrag van 150.000 euro is nooit aan HSU gegeven, zodat er ook geen verplichting tot terugbetaling bestaat. De vordering tot terugbetaling van geldgever wordt daarom afgewezen. Ook is HSU niet gehouden om 150.000 euro te betalen voor de aandelen, omdat HSU pas vanaf 2017 winst heeft gemaakt. Wanneer dit was beoogd, had dit in de akte bij de aandelenoverdracht moeten zijn opgenomen. De rechtbank heeft de vorderingen afgewezen.
