De bank heeft de vennoot van X op enig moment aangesproken ten aanzien van zijn hoofdelijke aansprakelijkheid voor het verstrekte krediet. X stelt zich op het standpunt dat de bank hem niet aan de kredietovereenkomst kan houden, aangezien hij niet op elke pagina een paragraaf heeft gezet. Ook zouden de algemene voorwaarden niet op hem van toepassing zijn, nu deze niet zijn ondertekend.
X heeft aangevoerd dat de bank haar zorgplicht heeft geschonden, omdat hij er van uit mocht gaan dat hij van hoofdelijke aansprakelijkheid ontslagen was wegens het niet meer betrokken (willen) zijn bij de vof. In juli 2014 zou X dit kenbaar hebben gemaakt. Daarnaast zou X een dergelijk bedrag niet kunnen opbrengen, waardoor zijn belangen zwaarder wegen.
Oordeel
De kantonrechter kan zich niet vinden in het verweer van X. Het gaat om een onderhandse akte waarvan het slot is ondertekend. Dit levert een dwingend bewijsmiddel op (artikel 157 lid 2 RV). De overeenkomst ziet erop partijen aan de inhoud daarvan te binden. Het maakt niet uit dat de algemene voorwaarden niet door X zijn ondertekend. Dit is immers geen voorwaarde.
Op de bank rust een zorgplicht, maar dit betreft geen bijzondere zorgplicht aangezien het niet gaat om een complex of ondoorzichtig product. Het is onvoldoende onderbouwd dat sprake is van een derogerende werking naar redelijkheid en billijkheid.
Het krediet is gecontinueerd, en daarom is X aansprakelijk gebleven (hoofdelijk). Daarom kan de gevorderde hoofdsom en rente worden toegewezen. Ook hoeft de bank niet over te gaan op het ongedaan maken van de BKR registratie van X. Het vonnis wordt uitvoerbaar bij voorraad verklaard. Er is geen sprake van buitenproportionele gevolgen voor X.
X moet aan de bank een bedrag van 19.459,21 euro voldoen, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 25 november 2019 tot en met de dag dat X overgaat op voldoening van het gehele bedrag. Ook moet X de proceskosten betalen.
