Consument zou zijn opgelicht door een frauduleuze beleggingsinstelling. Hij stelt ABN AMRO Bank verantwoordelijk voor de schade, omdat de bank zou zijn tekortgeschoten in de nakoming van haar zorgplicht.
Aanleiding
Consument houdt een betaalrekening aan bij de ABN AMRO Bank. Op de overeenkomst tussen partijen zijn de Voorwaarden Betaaldiensten Particulieren van april 2019 (hierna: de VBP) van toepassing. Hij zou rond juni 2019 telefonisch contact hebben gehad met een Engels sprekende vrouw. Deze vrouw presenteerde zich als een medewerkster van de internationaal opererende en in Hong Kong gevestigde beleggingsinstelling. De wijze van haar uitleg maakte een professionele indruk op Consument.
In de periode 17 juni 2019 tot en met 20 september 2019 heeft Consument zes bedragen in US-dollars met een tegenwaarde van in totaal € 145.349,40 ter belegging in aandelen overgeboekt naar twee bankrekeningen van de Beleggingsinstelling.
Een aantal maanden later komt ze door contact met de Autoriteit Financiële Markten (AFM) erachter dat de beleggingsinstelling niet bestaat.
Klacht
Consument is van mening dat de bank is tekortgeschoten in de nakoming van haar zorgplicht. Zo had de bank Consument moeten waarschuwen voor de criminele activiteiten van de beleggingsinstelling. Zo had schade kunnen worden voorkomen.
Ook vindt Consument dat de bank de onregelmatige transacties had moeten aanmerken als ongepast en Consument hier op had moeten aanspreken. De Bank had de Overboekingen als ‘ongebruikelijke transacties’ in de zin van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (hierna: Wwft) moeten melden bij de Financial Intelligence Unit (hierna: de FIU). Hij vordert dat de Bank wordt veroordeeld om aan hen € 59.102,38 te betalen.
Beoordeling
De Commissie merkt op dat zij reeds eerder heeft beslist dat van een Bank mag worden verwacht dat zij zich redelijkerwijs inspant om fraude en misbruik van het betalingsverkeer te voorkomen. Naar het oordeel van de Commissie kan een dergelijke verplichting echter pas worden aangenomen als voor de Bank gegronde redenen aanwezig waren om te twijfelen aan de betaalopdracht.
Naar het oordeel van de Commissie kan in dit geval niet van de Bank worden verwacht dat zij de Overboekingen blokkeerde of Consumenten daarvoor waarschuwde. Eerst en vooral omdat een algemene monitoringsverplichting niet snel wordt aangenomen. Daarnaast acht de Commissie voor dat oordeel van belang dat het niet ging om een onbevoegde transactie, maar om een transactie die met instemming van Consumenten was verricht. Overboekingen die worden verricht door de persoon die bevoegd is over het betaalinstrument te beschikken vallen in beginsel binnen diens eigen verantwoordelijkheid.
Verder volgt de Commissie de vaste lijn in haar uitspraken dat de Bank slechts heeft opgetreden als betaaldienstverlener en de door Consumenten door middel van hun betaalpas en pincode geaccordeerde betalingen correct heeft uitgevoerd. Daarbij is de Commissie gebleken dat de Bank destijds niet op de hoogte was van de intenties van Consumenten om te beleggen in aandelen. De Bank was immers geen partij bij de overeenkomst tussen Consumenten en de Beleggingsinstelling. Als betaaldienstverlener had de Bank niet de plicht Consumenten te waarschuwen voor de Overboekingen noch de plicht om de Overboekingen nader te onderzoeken of zelfs niet uit te voeren.
Beslissing
De conclusie is dat de Bank niet is tekortgeschoten in de nakoming van haar zorgplicht jegens Consument. De Bank hoeft geen schadevergoeding aan Consumenten te betalen. De Commissie wijst de vordering van Consumenten daarom af.
Wilt u advies over of begeleiding bij conflicten over het cliëntenonderzoek van banken en de registratie van persoonsgegevens in de Gebeurtenissenadministratie, het IVR, het Incidentenregister en het EVR? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.
