Recente wijzigingen in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) hebben gevolgen voor de manier waarop transacties worden gemeld en gecontroleerd. Dit artikel dient als een gids om deze complexe veranderingen op een eenvoudige en begrijpelijke manier uit te leggen, vooral gericht op het aspect van ‘landenrisico’ en de meldingsplicht die daaruit voortvloeit.
Anti-witwaspraktijken
De wetgeving rond anti-witwaspraktijken is in Nederland aangescherpt door de invoering van de Wwft 2018, met belangrijke implicaties voor financiële transacties. Deze ontwikkelingen zijn met name relevant voor accountantsorganisaties en andere financiële dienstverleners, maar het is ook belangrijk dat burgers begrijpen hoe deze wijzigingen hen kunnen beïnvloeden.
Eén kernaspect van de nieuwe Wwft is het begrip ‘landenrisico’. Dit verwijst naar de risico’s verbonden aan het uitvoeren van transacties met personen of bedrijven gevestigd in landen die internationaal worden erkend als risicovol op het gebied van witwassen en financiering van terrorisme.
Objectieve Indicator “Landenrisico”: Een belangrijke verandering is de invoering van een “objectieve indicator” voor landenrisico. Dit betekent dat elke transactie die verband houdt met landen op de risicolijst van de Europese Commissie, ongeacht de individuele omstandigheden van de transactie, moet worden gemeld. Het gaat hierbij niet om lijsten van andere organisaties zoals de Financial Action Task Force (FATF), maar strikt die van de Europese Commissie. Deze meldingsplicht geldt zelfs als er geen duidelijke verdenking van witwaspraktijken bestaat. De reden is dat transacties met deze landen een hoger dan normaal risico vormen voor witwas- en terrorismefinanciering.
Cliëntenonderzoek en Risicobeoordeling: De wet verplicht bedrijven ook om een grondig ‘cliëntenonderzoek’ uit te voeren. Dit proces omvat het analyseren van de risicogevoeligheid van hun klanten in relatie tot witwassen en terrorismefinanciering. Bijvoorbeeld, bedrijven moeten nu voor elke klant een risicoprofiel opstellen en de nodige due diligence uitvoeren, wat inhoudt dat ze de achtergrond en activiteiten van een klant grondig onderzoeken voordat ze een zakelijke relatie aangaan.
Uitgebreider onderzoek
Deze strengere maatregelen vragen van instellingen om verscherpte aandacht voor transacties verbonden aan landen met een hoger risico, zoals vastgesteld door betrouwbare internationale bronnen. Als een klant transacties uitvoert gerelateerd aan deze risicolanden, zijn bedrijven verplicht om een uitgebreider onderzoek uit te voeren en deze transacties te melden.
Toekomstige Ontwikkelingen en Richtsnoeren: Hoewel deze regels bedoeld zijn om de financiële veiligheid te verhogen, erkennen experts dat ze kunnen leiden tot een overvloed aan meldingen, waaronder velen die geen echte link met criminele activiteiten hebben. Er is een lopende discussie over het eventueel verfijnen van deze regels om ze efficiënter te maken, en aanvullende richtlijnen of wijzigingen in de wet kunnen in de toekomst worden verwacht.
Conclusie
De aanpassingen in de Wwft zijn complex, maar cruciaal voor de integriteit van financiële praktijken. Terwijl professionals zich aanpassen aan nieuwe protocollen, is het voor burgers belangrijk om zich bewust te zijn van deze veranderingen, vooral als ze betrekking hebben op internationale transacties. Voor vragen of verdere discussie over dit onderwerp, voel u vrij om contact op te nemen met onze juridische experts.
