In het afgelopen jaar hebben de moederbedrijven van BetCity en Kansino te maken gehad met officiële aanwijzingen van de Kansspelautoriteit in het kader van de Wet ter Voorkoming van Witwassen en Financieren van Terrorisme (Wwft). Deze online casino’s kregen deze aanwijzingen vanwege ernstige tekortkomingen in het naleven van de wet, met betrekking tot het onderzoeken van de herkomst van geld en het melden van verdachte transacties. In dit artikel zullen we de details van deze zaak bespreken, inclusief de specifieke overtredingen en de reactie van de betrokken partijen.
Overtredingen van de Wet Wwft
BetCity en Kansino werden door de Kansspelautoriteit op drie belangrijke punten in gebreke gesteld met betrekking tot de Wet Wwft. Ten eerste werd vastgesteld dat ze niet voldeden aan het tweede en achtste lid van Artikel 3 van de Wwft, wat betekent dat ze geen continue controle uitoefenden op de zakelijke relaties en transacties van spelers om te verzekeren dat deze in overeenstemming waren met de bekende informatie over de spelers en hun risicoprofielen. Bovendien werd er onvoldoende invulling gegeven aan het eerste lid van Artikel 16 van de wet, waarin staat dat ongebruikelijke transacties onverwijld gemeld moeten worden aan de Financiële Inlichtingen Eenheid (FIU).
Bij Kansino werden ernstige tekortkomingen gevonden in elf van de veertien cliëntenonderzoeken, terwijl BetCity tekortschoot in twaalf van de zeventien gevallen. De Kansspelautoriteit concludeerde dat de casino’s niet in staat waren om een effectieve controle uit te oefenen op spelers en hun transacties, waardoor het cliëntenonderzoek niet was afgestemd op het risicoprofiel voor witwassen van de betrokken spelers.
Spelersverliezen zonder onderzoek
Opvallend was dat bij BetCity spelers enorme bedragen konden verliezen zonder dat er onderzoek werd ingesteld naar de herkomst van dit geld. Sommige spelers verloren respectievelijk € 25.000, € 110.000, € 25.000, € 55.000 en € 12.500 in slechts één maand. Bij Kansino verloor een speler zelfs € 135.000 in slechts twee maanden, zonder dat er een onderzoek werd gestart.
Hoewel er alarmbellen afgingen bij Kansino vanwege verdachte spelactiviteiten, werd er geen onderzoek ingesteld, zelfs niet na waarschuwingen zoals “binge gokken”, “verhoogde uitgaven”, “achtervolgen van verliezen” en “verlengde speelduur”.
Bovendien werden niet alle verplichte meldingen aan de FIU gedaan, met negen gemiste gevallen bij Kansino en drie bij BetCity.
Reacties van BetCity en Kansino
BetCity betreurde de bevindingen van de Kansspelautoriteit en beloofde maatregelen te nemen om spelers beter te monitoren. Ze zouden prioriteit geven aan spelers met hoge stortingen. Betent B.V., het moederbedrijf van BetCity, beweerde dat de richtlijnen van de Kansspelautoriteit onduidelijk waren op bepaalde punten, maar dat ze de goedkeuring van hun anti-witwasbeleid hadden ontvangen.
Kansino’s moederbedrijf had bedenkingen bij de rapporten die ze ontvingen en beweerde dat de vorm ervan specifiek voor deze aanvraag was samengesteld. Ze wezen op de uitdaging van het combineren van gegevens uit verschillende systemen en het vertalen ervan naar rapporten. Dit leidde tot onduidelijkheid bij de toezichthouder.
Conclusie
Hoewel BetCity en Kansino drie maanden de tijd hadden om aan de aanwijzingen van de Kansspelautoriteit te voldoen, zijn er geen lasten onder dwangsom opgelegd voor zover bekend. Deze zaak benadrukt het belang van het nauwlettend naleven van de Wet ter Voorkoming van Witwassen en Financieren van Terrorisme in de kansspelindustrie.
Voor juridisch advies met betrekking tot financiële regelgeving kunt u contact opnemen met onze advocaten van Financieel Recht Advocaten.
